Bitin Açılımı Nedir? Bir Yaz Gününün Ardında Kalan Soru
Kayseri’de bir yaz akşamıydı. Havanın sıcaklığı, akşam serinliğiyle yarışıyordu. O kadar sıcak bir gündü ki, terim sırtımdan akarken, bir yandan da gökyüzü ne zaman kararır diye sabırsızlıkla bekliyordum. Aslında sabırsızlığımın nedeni sadece akşamın serinliği değildi, bir başka şey vardı. O an, aklımda bir soru dönüp duruyordu: Bitin açılımı nedir? Gerçekten bilmiyorum. Belki de hiç bilmiyorum. Ama bir şekilde bu soru, o anın içinde bana o kadar anlamlı geliyordu ki, bir türlü kafamdan atamıyordum.
Bir Günü Anlatan Bir Soru
Bu soru, sabah kahvemi içerken gelen bir düşüncenin devamıydı. Bütün gün boyunca kafamda hep “bitin” kelimesinin anlamını sorguluyordum. O kadar basit bir soru gibi görünüyordu, ama içimde bir şey vardı; sanki bu soru, başka bir sorunun da cevabıymış gibi hissettiriyordu. O sabah, güne başlamadan önce, ne yazık ki neşeliydim. Oysa akşamı nasıl geçireceğimi bilemezken, tüm gün, bir şekilde kendimi o eski sorunun içinde buldum. Ve sonunda o soruyu sormak zorunda kaldım: Bitin açılımı nedir?
Bitin… Bu kelime, kulağa biraz garip gelse de, o sabah her şeyin çok net ve açık olduğu bir zamanda zihnimde yankılandı. O sıradan sabah, birdenbire bana anlamlı bir şekilde geldi. Her şeyin bitişi ve başlangıcı arasında bir yerde oluyordum. Bitmiş ama hala bitmemiş bir şey vardı içimde. Bitin açılımı, sanki her şeyi tanımlayacak bir şeydi. Bu kelime, basit ama bir o kadar karmaşık bir anlam taşıyordu. Tıpkı içimdeki o karmaşa gibi.
Hayal Kırıklığının Ardında
O akşam, hava kararmadan önce, elimdeki eski günlüğümü açtım. Yazılarımı okurken, geçmişte yapmadığım ama aslında hep yapmayı planladığım şeylerin listesine göz attım. Birçok şey yarım kalmıştı. Hayatımda birçok şey “bitmiş”ti aslında, ama o an, hepsi hala içimde birikti, birbirine karıştı. O kadar çok şey yarım kalmıştı ki, birden içimde bir hayal kırıklığı doğdu. “Bu kadar zaman nasıl geçti?” diye düşündüm. “Ve hala, neden her şey hep son dakikada bitiyor?”
Bitin açılımı, aslında, hayal kırıklığımı bir türlü yatıştıracak bir şeydi. Bazen bitişler, yenilikler ve fırsatlar getirebilir, ama o gün, sanki her şeyin son bulduğunu hissediyordum. İçimde bir eksiklik vardı. Geçmişimle yüzleşmeye başladım ve birden fark ettim ki, çok şeyim “bitmiş” ama sanki hiçbir şey “tamamlanmamış”tı. Hayatımda bir eksiklik vardı, bir boşluk. O an, bu boşluğu en iyi bitişlerin açıklayabileceğini düşündüm. Ama nasıl?
Umut, Her Şeyin Bitmeyen Hali
O günün sonunda, akşam karanlığı iyice sararmaya başladığında, o soruyu tekrar sordum kendime: Bitin açılımı nedir? Beni en çok etkileyen şeylerden biri, her bitişin aslında bir başlangıç olmasıydı. Bunu fark ettiğimde, birdenbire umut ışığı doğdu. Belki de biten her şey, başka bir şeyin başlangıcıydı. O hayal kırıklığının yerini bir umut almaya başlamıştı. İşte o an, bitişler ve başlangıçlar arasındaki o ince çizgiyi anlamaya başladım. Bitişler, aslında her zaman sonunda bir başlangıç taşıyor.
Hüzün, hayal kırıklığı, biraz da geçmişin yarım kalmışlıkları… Hepsi bir arada olsalar da, o akşam, bunların yerini umut almaya başlamıştı. O eski sorunun, bana hatırlattığı tek şey buydu: Bitin açılımı nedir? Belki de bitişin kendisi, tüm başlangıçların temelini atıyordu.
Bazen, hayatın anlamını, bitmiş gibi gördüğün şeylerin içinde bulursun. İçimdeki boşluklar, aslında bana yeni başlangıçların kapılarını aralamam gerektiğini hatırlatıyordu. Hayatımda eksik olan bir şeylerin cevabı, hep “bitin” açılımındaydı. Artık bitmiş gibi gözüken her şeyin sonunda, aslında yeni bir şeyin başladığını görüyordum. O akşam, kafamda o eski soruyu bitirmiş gibi hissediyordum: Bitin açılımı nedir? Bence, her bitiş, bir başlangıcın müjdesidir. Ve bu, her zaman daha iyiye, daha ileriye gitmek içindir.
Belki de bu yüzden bazen bitişler, en fazla kaybolduğumuz yerden, yeni bir yol bulmamıza yardımcı olur. Sonuçta, her şeyin bir sonu olsa da, her son da yeni bir başlangıca gebe.